მწვავე პროსტატიტი მამაკაცებში ყველაზე გავრცელებული დაავადებაა. ის ყველაზე ხშირად დიაგნოზირებულია 30-დან 50 წლამდე ასაკის მამაკაცთა თითქმის 60%-ში.
პროსტატიტის მწვავე ფორმის დროს პროსტატის ჯირკვალში ვითარდება ანთებითი პროცესი. დაავადების ამ სტადიის სამკურნალოდ გამოიყენება წამლების რამდენიმე ჯგუფი, პროსტატის მასაჟი, ფიზიოთერაპია. მკურნალობაში ყველაზე მნიშვნელოვანია პათოლოგიის ქრონიკულ ფორმაზე გადასვლის პრევენცია.
მწვავე პროსტატიტი მამაკაცებში და მისი განვითარების მიზეზები
მწვავე პროსტატიტი არის პროსტატის ჯირკვალში ანთებითი პროცესის განვითარება, რომელიც გამოწვეულია ინფექციის შეღწევით.
დაავადებას თან ახლავს პროსტატის ქსოვილებში შეშუპება და დაჩირქება.
ეს არის ყველაზე გავრცელებული დაავადება მამაკაცებში, რომელსაც თან ახლავს სექსუალური ფუნქციისა და ნაყოფიერების დარღვევა, ფსიქო-ემოციური მდგომარეობის დარღვევა, ასევე სოციალური ადაპტაცია.
მწვავე პროსტატიტის ფორმები
მწვავე პროსტატიტის განვითარება გადის 4 ეტაპს, რომლებიც ერთდროულად არის მისი ფორმები:
- კატარალური;
- ფოლიკულური;
- პარენქიმული;
- აბსცესი.
დაავადება იწყება კატარალური ანთების განვითარებით, რაც იწვევს ჯირკვლის გამომყოფი სადინრების ლორწოვან და ლორწოვან შრეში ცვლილებებს. სადინრების კედლების შეშუპება იწვევს პროსტატის ფოლიკულებში ლორწოვანი ჩირქოვანი სეკრეციის სტაგნაციას. ანთებითი პროცესი იწყებს პროგრესირებას, რაც იწვევს პროსტატის ჯირკვლის ლობულების კეროვან დაჩირქებას. ყალიბდება მწვავე ფოლიკულური პროსტატიტი.
ჯირკვლის ლობულების მრავლობითი დაზიანება, პროსტატის ქსოვილების სტრუქტურული ცვლილება და მათში ჩირქოვან-ანთებითი პროცესის განვითარება იწვევს დაავადების შემდეგ სტადიას - პარენქიმს.
როდესაც ანთების მრავალი კერა ერთ დიდში ერწყმის, წარმოიქმნება პროსტატის ჯირკვლის აბსცესი. არსებობს მისი გახსნის შესაძლებლობა ურეთრაში, პერინეუმში, სწორ ნაწლავში ან შარდის ბუშტის ღრუში.
დაავადების განვითარების მიზეზები
შემდეგი ფაქტორები შეიძლება გამოიწვიოს მწვავე პროსტატიტი მამაკაცებში:
- ინფექციური პროცესები სასქესო სისტემაში. ინფექციურმა აგენტებმა (გრამუარყოფითი და გრამდადებითი) შეიძლება შეაღწიონ პროსტატის ქსოვილებში: ეშერიხია კოლი, პროტეუსი, სტაფილოკოკები, სტრეპტოკოკები. ხშირ შემთხვევაში დაავადების მწვავე ფორმა შეიძლება გამოწვეული იყოს უროგენიტალური ინფექციების გამომწვევი აგენტებით, როგორიცაა: ურეოპლაზმოზი, ქლამიდია, მიკოპლაზმოზი, გონორეა, კანდიდოზი და ა. შ.
- ინფექციური პროცესები, რომლებიც ურეთრაში შედიან ურეთრის მეშვეობით. მიკრობებს შეუძლიათ შეაღწიონ პროსტატის ქსოვილში პროსტატის ჯირკვლის გამომყოფი სადინარების მეშვეობით, რომლებიც იხსნება ურეთრაში. სწორედ ამიტომ, შარდის ბუშტის ნებისმიერ ანთებას მამაკაცებში მწვავე პროსტატიტი ახლავს.
- ინფექციური პროცესები, რომლებიც ჯირკვალში შედის სისხლით. სისხლის მიწოდების სისტემის მეშვეობით ინფექციის შეღწევა პროსტატაში განპირობებულია მისი ფართოდ განვითარებული არტერიული და ვენური შერწყმის სისტემით. მიკრობები ამ შემთხვევაში სისხლის მიმოქცევის სისტემაში გადადიან ჩირქოვანი ანთების შორეული კერებიდან ისეთი დაავადებების დროს, როგორიცაა: ტონზილიტი, კარიესი, სინუსიტი, ბრონქიტი, ქოლეცისტიტი და სხვა.
- მჯდომარე ცხოვრების წესი. დაბალი მოტორული აქტივობის შედეგად წარმოიქმნება პროსტატის ჯირკვლის წვენის სტაგნაცია. ამას ხელს უწყობს: კომპიუტერთან ხანგრძლივი მუშაობა, იშვიათი გასეირნება სუფთა ჰაერზე, მოწევა და ალკოჰოლური სასმელების დალევა, იშვიათი სექსი, აქტიურ დასვენებაზე უარის თქმა.
- ჰიპოთერმია. შარდსასქესო სისტემაზე სიცივის ხანგრძლივი ზემოქმედება იწვევს სისხლის მიწოდების დარღვევას, რაც ასევე იწვევს პროსტატის სტაგნაციას, რაც იწვევს მწვავე პროსტატიტის დაწყებას.
- მენჯის ღრუს ორგანოებისა და პროსტატის ჯირკვლის დაზიანებები. ტრავმის მიღებისას პროსტატის ჯირკვლის სეკრეციის გამოყოფა ძნელია, რაც იწვევს ანთებითი პროცესის განვითარებას, რაც შემდგომში იწვევს მწვავე პროსტატიტს.
- სამედიცინო პროცედურები. პროსტატიტის მწვავე ფორმა შეიძლება განვითარდეს ქიმიოთერაპიის ან სხივური თერაპიის შედეგად, აგრეთვე შარდსადენის გავლით სამედიცინო გამოკვლევების შემდეგ.
სიმპტომები
მწვავე პროსტატიტის კლინიკურ სურათს ახასიათებს შემდეგი ნიშნები:
- შარდვის გაძნელება
- შარდის ბუშტის არასრული დაცლის შეგრძნება;
- შარდვის ხშირი სურვილის გაჩენა;
- ქავილი და წვა;
- მტკივნეული მოსაწყენი ტკივილი პენისის თავის არეში, გამოსხივება ანუსისკენ (პათოლოგიის განვითარებისას ტკივილი ქრონიკული გახდება);
- ტკივილი დეფეკაციის დროს;
- სხეულის ტემპერატურის მომატება (37-დან 40 გრადუსამდე - დაავადების განვითარების სტადიის მიხედვით);
- დაქვეითებული სექსუალური ლტოლვა;
- ერექციის პრობლემები;
- შარდში ჩირქისა და სისხლის კვალის შემცველობა;
- ზოგადი კეთილდღეობის გაუარესება.
მკურნალობა
მწვავე პროსტატიტი, დაავადების ქრონიკული ფორმისგან განსხვავებით, კარგად რეაგირებს თერაპიაზე. სერიოზული გართულებები ძალიან იშვიათია.
წამლისმიერი მკურნალობის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამოცანაა პაციენტის გათავისუფლება ტკივილის სინდრომისა და პათოლოგიის გამომწვევი აგენტისგან, შარდვის ნორმალური პროცესის აღდგენა.
მწვავე პროსტატიტის სამკურნალოდ გამოყენებული მედიკამენტები:
- ანტიბიოტიკებიწამლების ძირითადი ჯგუფი მწვავე პროსტატიტის სამკურნალოდ. ანტიბიოტიკის ასარჩევად ექიმმა ზუსტად უნდა დაადგინოს დაავადების გამომწვევი აგენტი. ყველაზე ხშირად ინიშნება ანტიბიოტიკების ერთობლიობა, როდესაც ერთი პრეპარატი მიიღება კურსში, რის შემდეგაც იგი იცვლება მეორეთი. ეს მიდგომა ამცირებს ხელახალი ანთების განვითარებას და ხელს უშლის დაავადების მწვავე ფორმის ქრონიკულზე გადასვლას. წარმატებით გამოიყენება ანტიბიოტიკები - ფტორქინოლონები, ტეტრაციკლინები, პენიცილინები.
- შარდმდენი საშუალებებიშარდმდენი საშუალებები ინიშნება შარდვის პროცესის გასაადვილებლად და სტრესის შესამცირებლად. დიურეზულები ხელს უწყობენ შარდის რეგულარულ და მოცულობით გამოყოფას. გამოიყენება მედიკამენტები და მცენარეული შარდმდენები.
- სიცხის დამწევი. ისინი გამოიყენება სხეულის ტემპერატურის შესამცირებლად, სახსრებისა და თავის ტკივილის აღმოსაფხვრელად.
- ანტისპაზმური საშუალებები. მედიკამენტები, რომლებიც ამშვიდებენ გლუვ კუნთებს, ხსნიან სპაზმებს. ასევე, ამ ჯგუფის პრეპარატები ათავისუფლებს ტკივილს და ხელს უწყობს შარდვის შემსუბუქებას.
- ალფა ბლოკატორები. მედიკამენტები, რომლებიც კარგად ათავისუფლებს სპაზმებს, ასტიმულირებს და ხელს უწყობს შარდის გამოდევნას პაციენტიდან.
დაავადების ძირითადი სიმპტომების მოხსნის შემდეგ შეიძლება დამატებით დაინიშნოს პროსტატის მასაჟი და ფიზიოთერაპიული პროცედურები.
გამოჯანმრთელების შემდეგ, თქვენ უნდა იხელმძღვანელოთ ჯანსაღი ცხოვრების წესით.
სწორად შერჩეული მკურნალობა და ექიმის ყველა დანიშნულების დაცვა აღმოფხვრის მწვავე პროსტატიტს და თავიდან აიცილებს მის ქრონიკულ გადაქცევას.