მამაკაცის ტიპიური დაავადება, რომელსაც თან ახლავს შარდსასქესო სისტემის დისფუნქცია და ხელს უწყობს რიგი შეუქცევადი პათოლოგიების განვითარებას, არის პროსტატიტი. დაავადება არის პროსტატის ჯირკვლის ანთება.
დაავადების სიმპტომები მოიცავს:
- ტკივილი ბარძაყის მიდამოს თითქმის ყველა ნაწილში (პერინეუმი, ანუსი, საზარდულის არე, სკროტუმი და ა.შ.);
- შარდვა ხშირდება, თან ახლავს ტკივილი;
- სხეულის ტემპერატურა იმატებს, ხოლო ანუსის ტემპერატურა შესამჩნევად მაღალია, ვიდრე მკლავის ტემპერატურა;
- სახსრებისა და კუნთების ტკივილი შეიძლება განსხვავდებოდეს სიმძიმით;
- პერიოდულად ვლინდება ძლიერი თავის ტკივილი და ვლინდება სხეულის ზოგადი სისუსტე.
რატომ ჩნდება პროსტატიტი?
პათოლოგიის მიზეზები იყოფა ინფექციურ და არაინფექციურ. ცხადია, პირველ შემთხვევაში, დაავადების გამომწვევი მიზეზია გარედან მამაკაცის ორგანიზმში შემავალი მიკროორგანიზმების აქტივობა.
არაინფექციურ მიზეზებს შორის აღსანიშნავია დასუსტებული იმუნიტეტი, ჰიპოთერმია, დაბალი ფიზიკური აქტივობა, ხანგრძლივი სექსუალური თავშეკავება, ზედმეტად აქტიური სექსუალური ცხოვრება და ალკოჰოლიზმი.
პროსტატიტის ინფექციური მიზეზები შეიძლება დაიყოს ორ ტიპად. ინფექციური მიზეზების პირველი ტიპი მოიცავს ინფიცირებული პარტნიორისგან სქესობრივი გზით შეძენილ ინფექციებს, ხოლო მეორე ტიპი მოიცავს მამაკაცის ორგანიზმში არსებულ ინფექციურ დაავადებებს, რომლის ფონზეც ვითარდება პროსტატიტი (ქრონიკული ტონზილიტი, სინუსიტი, თირკმელების დაავადება).
პროსტატიტის სახეები
მთელი რიგი ფაქტორებისა და კრიტერიუმების გამო პროსტატიტი იყოფა მწვავე, ქრონიკულ, ქრონიკულ ბაქტერიულ და უსიმპტომოდ. ხშირად დაავადებას თან ახლავს ურეთრიტი ან ვეზიკულიტი. მწვავე პროსტატიტის გაჩენა შესაძლოა გამოწვეული იყოს დიდი რაოდენობით მიკროორგანიზმების (Escherichia coli, Klebsiella, Proteus, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter, Staphylococcus aureus და ა.შ.) პათოგენური აქტივობით. ბევრი მიკროორგანიზმი კანის ქსოვილების ან ნაწლავების ჯანსაღი მიკროფლორის განუყოფელი ნაწილია, თუმცა პროსტატის ქსოვილში შესვლისას ისინი იწვევენ სწრაფად განვითარებად ანთებით პროცესს. გამოხატული კლინიკური სიმპტომების გამო, პათოლოგიის მწვავე ფორმის დიაგნოსტიკა შედარებით მარტივი საქმეა. როგორც წესი, საკმარისია სისხლისა და შარდის ანალიზები, მაგრამ მაქსიმალური ინფორმაციისთვის შეიძლება გაკეთდეს ნაცხი ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევისთვის, ტრანსრექტალური ულტრაბგერითი, კომპიუტერული ტომოგრაფია ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია.
პროსტატიტის ქრონიკული ბაქტერიული ფორმის განვითარება ხდება პროსტატის ქსოვილში მოხვედრილი პათოგენური მიკროორგანიზმების პათოგენური აქტივობის შედეგად. დაავადების ამ ფორმის დიაგნოსტიკის მეთოდებს შორის აღსანიშნავია უროფლომეტრია, პროსტატის სეკრეციის მიკროსკოპია და გამოკვლევითი უროგრაფია.
პროსტატიტის მკურნალობა
პროსტატიტის მკურნალობა ეფუძნება ანტიბიოტიკების გამოყენებას, განსხვავებული აგრესიულობით, პათოლოგიის განვითარებისა და მიმდინარეობის მიხედვით. წამლების დანიშვნა ინდივიდუალურია თითოეულ კონკრეტულ შემთხვევაში, ეს დამოკიდებულია როგორც დაავადების ფორმაზე, ასევე ორგანიზმის მახასიათებლებზე. მედიკამენტების დანიშვნას და მათ დოზას ადგენს დამსწრე უროლოგი, დიაგნოსტიკური კვლევების შედეგების საფუძველზე. პროსტატიტის ზოგიერთი ფორმის დროს გამოიყენება კომბინირებული თერაპია, ანუ ერთდროულად რამდენიმე ანტიბიოტიკის გამოყენება; ამიტომ ინიშნება წამლები, რომლებიც ანეიტრალებს მათ გვერდით მოვლენებს (პრობიოტიკები). შესაძლებელია იმუნოსტიმულატორების გამოყენება იმუნური სისტემის ფუნქციური უნარისა და ვიტამინის კომპლექსების გასაძლიერებლად. ზოგიერთ შემთხვევაში ინიშნება პროსტატის მასაჟი. დაავადების მკურნალობას ძალიან, ძალიან სერიოზულად უნდა მივუდგეთ, ყოველ შემთხვევაში, პროსტატიტის განვითარების დროს ავთვისებიანი ნეოპლაზმების შესაძლო განვითარების გამო. პროსტატის კიბო არ არის მხოლოდ საშიში დაავადება, არამედ ხშირად საფრთხეს უქმნის ადამიანის სიცოცხლეს. არავითარ შემთხვევაში არ უგულებელყოთ მკურნალობა და, როდესაც დაავადების პირველი ნიშნები გამოჩნდება, მიმართეთ უროლოგს. პროსტატიტის ადრეულ სტადიაზე თერაპია დაგეხმარებათ დაავადების სამუდამოდ მოშორებაში.